Herkes Koşuyor
Kampüsteki ilk günlerimde farkına vardığım bir diğer şeydi, kızların, erkeklerin, hocaların herkesin bir şekilde sporla ilgili olması. Kaldırımlarda, yol kenarlarında, parklarda insanlar spor amaçlı yürüyor yada koşuyorlardı. Bunların arasında 60-70 yaşını geçmiş yaşlı insanlar da vardı. Amerikada insanların neden bu kadar spor yapmaya düşkün olduklarına ilişkin biz Türkler aramızda teoriler geliştiriyorduk. En çok kabul gören teori, Amerika da sağlık sisteminin özel sigorta şirketleri üzerine kurulu ve çok pahalı olması nedeniyle, insanların vücut dirençlerini arttırmak ve kolay hastalanmamak için durmadan koştukları yönündeydi. Bizim öyle bir derdimiz olmadığından, ancak canımız istediğinde, keyfimize göre takılıyorduk spor olayına.
Üniversitede, hemen hertürlü sporu yapabileceğimiz alanlar yaratılmıştı. Bilardo masalarından, açık ve kapalı yüzme havuzlarına, bowling salonundan, voleybol sahalarına kadar, akla gelebilecek her türlü spor faaliyeti için dünya standartlarına uygun tesisler oluşturulmuştu.
Bunların arasında, basketbol ve Amerikan futbolunun özel bir yeri vardı. Kampüste, her iki spor dalına da özel ve Türkiyede benzerlerini ancak bir kaç büyük şehrimizde görebileceğimiz, devasa tesisler yapılmıştı.
Basketbol karşılaşmaları için yapılan binanın ilginç bir mimarisi vardı. Bina, dev bir uçan daire formundaydı. Amerikanın büyük üniversitelerinin basket takımları sık sık konuğumuz olur, hocalarımız derslerde bizleri destek olmaya çağırır, bu ortak coşkuya bizlerin de katılmasını teşvik ederdi.
Amerikan futbolu maçları ise, sanki bir büyük bayram coşkusuyla izleniyordu. Büyük stadın dış cephelerine yerleştirilmiş sütunların, dünya savaşlarından birinde ölen üniversitemiz öğrencilerinin her birini temsil ettiği anlatılmıştı bize. Bu stadta oynanacak bir maç için, bizlere ücretsiz bilet dağıtılması üzerine, küçük oğlum ve ben de tribünlerdeki yerimizi aldık, ancak daha ne olduğunu, oyunun nasıl oynandığını bile anlayamadan, oğlumun gösterdiği aşırı sıkılma belirtileri üzerine, izleyici koltuklarımızı terkettik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder